Paaseiland

Vrijdag 19 sept:

Het bleek de volgende ochtend een voedselvergiftiging te zijn geweest bovenop de vermoeidheid. Ik was aan het rillen en alles draaide. Gelukkig had ik darmbacteriën bij me. Ik voelde na een hand vol van die dingen dat ik na een paar uurtjes weer bijna de oude was. Dat krijg je als je mariscos gaat eten, seafood. Maarja, national dish, dat moet je een keer hebben geprobeerd. Nu weet ik wat het is.

Gistermiddag ben ik met lokalen mee gegaan naar hun huis en heb een bbq genoten en de Cuenca gedanst op straat, erg leuk! Om 22;00 ben ik weer naar het hotel gebracht. Ik had immer weer een vlucht staat vroeg in de ochtend. Om 5:00 moest ik opstaan. Taxi geregeld bij de receptie, douchen, en gauw slapen! Komt de nachtreceptionist mij wakker maken om te vragen of ik de taxi wilde delen met 3 andere mensen!?!! Ik was dus net in slaap en hij maakt me weer wakker. Daarna heb ik niet echt meer lekker kunnen slapen. Ik vroeg hem: Oke, dat is prima maar worden de kosten dan ook gedeeld? Hij zei: Nee die blijven hetzelfde. Dus ik: Als ik voor een fixed rate(ja die klopt, erg duur!) 30 dollar voor een ritje van 20 minuten naar het vliegveld betaal, is dat prima, maar als er dan 3 mensen bijkomen gaat die prijs dus omlaag? Dat lijkt mij logisch. Zegt hij: ja maar het is een Mini-van. En iedereen betaalt hetzelfde. Dus ik zei: 4x 30 dollar= 120 dollar voor een ritje van 20 minuten wil ik ook wel verdienen. Good night, zorg maar dat je het regelt, ik ga slapen.

De volgende ochtend had hij een prive taxi voor me geregeld... Nou ja...dat hoefde voor mij niet perse maar ik kon me eigenlijk niet druk maken.

Nu heb ik alle tijd om dit te schrijven want ik was als eerste bij de gate! Nog nooit gebeurd maar blijkbaar ben ik een beetje vroeg voor m'n vlucht naar Isla de Pascua. Op het ticket stond dat ik minimaal 2,5 uur van tevoren aanwezig moet zijn, omdat je het als internationale vlucht moest zien. Ik ben net door het poortje domestic flights gegaan. Maar, ik heb geen rij gezien en dat is best lekker!

Zaterdag 20 september:

Aangekomen op Rapa Nui, Paaseiland. Geen rijen, geen douane, gelijk doorlopen naar de bagage die er al lag nadat ik een ticket had gekocht voor het National Park, en direct op de airport mijn verblijf had geregeld. Een dame van de guesthouse waar ik wilde verblijven had een kleine balie op de luchthaven. Tassen ingeladen en binnen 30 minuten alles bij elkaar was ik in de kamer. Ik ben lekker alleen dus ik heb de hele guesthouse voor mezelf voor een spotprijsje. Dat valt dan wel weer mee. Maar het eten hier.... Ziek duur!!!! Ook niet raar als je 5 -6 uur verwijderd bent van het vaste land. Ik kocht vandaag bananen voor 5 euro een kilo. Klein tasje met wat boodschapjes 20 euro. Dan heb ik het over 10 eieren, 2 uien, 1 knoflook, pakje roomboter, en een pak linzen.

De guesthouse ligt prachtig aan zee, en daarnaast is een klein 'eetschuurtje'. Twee oudere dames schotelen hier heerlijke maaltijden voor!

Vanmorgen was ik al om 5:00 wakker omdat ik gisteren om 17:00 in slaap was gevallen toen ik even op bed ging liggen om bij te komen. Vroeg op pad dus! Mijn verblijf is bijna in de punt, Zuid-west op het eiland, bijna aan de voet van een krater. Het was een wandeling van ongeveer 1,5 uur naar de rand, en de moeite waard! Prachtige uitkijk in de grote krater waar water in ligt met kleine eilandjes van gras.

Onderweg kwam ik allemaal mensen tegen die bij mij in het vliegtuig zaten, klein eiland, klein wereldje. Morgen ga ik een langer stuk lopen langs de westkust van het eiland waar veel grote beelden te zien zijn waar Paaseiland om bekend staat.

Mijn eerste indruk van het eiland was heerlijk rustig, geen impulsen, je hoeft hier helemaal niets. Dat hoeft überhaupt niet maar je voel hier minder de drukte om je heen. De oorspronkelijke bevolking van Rapa Nui... Je wordt als niet-inheemse toerist een beetje vreemd aangekeken. Het voelt als: wat kom je doen op ons eiland. Ik voel me hier dan ook niet echt welkom bij alle mensen. De Chilenen die hier wonen zijn daarentegen wel heel gastvrij en aardig. De temperatuur, veel zon, graad of 18-19, maar door die harde constante wind toch nog fris!

Zondag 21 september

Wat ik hier echt mis is mijn ontbijt met cacao. M'n lichaam heeft echt een hele rijke maaltijd nodig, ik voel me slap, alsof ik een tekort heb aan mineralen. Maar die rijke maaltijd is hier niet... Jammer... Het enige dat je hier kan krijgen is Rijst, bonen, vis, kip, vlees, brood, zoete bataat(gelukkig!), en een paar soorten fruit. Ik was in de supermarkt en de groenteafdeling bestond uit tomaat, ui, bataat, en komkommer. Meer was er niet... Pff ben ik verwend of hebben mensen hier gewoon helemaal niks. Het lijkt wel alsof ik van mijn 100% rijke voedingsstijl ineens terug moet naar het andere uiterste.... Het is hier op Paaseiland ook nog begin bande lente dus bijna alles komt uit het buitenland. Als ik straks rond de evenaar ben kan ik ineens weer alles kopen wat m'n hartje begeert. Alle soorten vruchten, groenten en kruiden! Inmiddels ben ik alweer halverwege m'n potje met darmbacteriën. Gelukkig komt m'n zusje langs met een shitload aan die dingen!

Als ik volgende week terug vlieg naar Santiago mag ik bij mijn Chileense vrienden blijven slapen. Ze hebben een feest georganiseerd met veel vrienden en familie voor als ik terug kom. Een van die Chilenen is piloot en heeft een sportvliegtuig in het Noorden van Santiago. Hij haalt mij op van het vliegtuig vrijdagochtend om 7:00 en we gaan die middag met het vliegtuig over de Andes vliegen!! Hij zegt dat we veel gieren en Condors gaan zien tijdens de vlucht!
---
Wat een heerlijke dag! Vroeg op, stevig ontbeten, en een pittige wandeling, van het pad af, over lava gesteente en grasland, 10x m'n enkel verstuikt maar niets ernstigs. Ik zal m'n enkels flink moeten trainen als we straks aan het echte werk gaan beginnen in Bolivia en Peru.

Onderweg langs de vele grote oeroude standbeelden gelopen en maar liefst 5 kadavers van paarden gezien. Opeens kwam er een rottende lijken geur m'n neus binnen, ontzettend smerig! Toen ik keek was het duidelijk. Onderweg heb ik dit meer gezien. De paarden zagen er heel slecht uit! Mager en ik denk ook uitgedroogd. Ik zag een paard vol in de zon staan, helemaal vermagerd, aan een touw vast, zonder water. Wat zijn dat voor barbaarse praktijken!

Gisteren had ik dus Guave gekocht bij een dame op de markt voor 3000 Chileense Peso's, 6 dollar voor 10 stuks. Super lekker!!! Maar ik kwam na 10 km bijna aan het andere eind van het eiland gigantisch veel struiken tegen waar vruchten aan hingen! Ik heb zo'n vrucht opengesneden en jawel, Guave! Feest! Ik heb heel m'n rugzak volgegooid, en met een voldaan gevoel thuisgekomen. Ik heb voor heel de week fruit haha.

----

Maandag 22 september

Weer vroeg wakker maar minder vroeg dan gister. Ik was ook later naar bed zonder in slaap te kukelen.
Ik voel me nog steeds slap en heb een lichte verkoudheid. Ik denk dat dit te wijten is aan het feit dat ik dingen aan het loslaten ben. Vannacht heb ik weer gedroomd over van alles en nog wat betreffende werk.
Ik heb hier de hele week geen internet en dat is maar beter ook. Ik ben anders toch al gauw geneigd even op de telefoon te kijken.

Vandaag neem ik een rustig dagje. Geen lange wandelingen, maar m'n Spaanse woordjes en grammatica leren. Daar heb ik later veel plezier van.

De hele dag heb ik een snotneus gehad, en niet echt lekker geweest... Dus ik ben in en om het huis gebleven. Citroenen gehaald en veel water gedronken. Ik heb met mijn waterfiltratie systeem, een waterspuit en een slangetje die erbij zit 4x een nasale flush met himalayazout gedaan en dat werkt perfect! M'n neus liep anders de hele dag, werd er gek van....ik hoop dat het vannacht beter is.

Ik hoop van harte dat ik morgen fit wakker wordt en een lekkere wandeling kan maken naar de andere kant van het eiland, 15km heen, en 15km terug! Dat betekent veel water met electrolyten en vochtrijk fruit meenemen.

Dinsdag 23 september

Wat een tocht! De hele dag met de fiets weg geweest. Halve eiland rond gefietst, meer dan 25km stapvoets tegen de wind in, over een kale vlakte waar niets te zien was behalve in elkaar gestorte oude standbeelden(geestdodend). Ik heb heerlijk gefietst maar het was snikheet! Halverwege moest ik eerst nog de berg op en het laatste stuk mocht ik lekker bergafwaarts richting dorp rijden om mezelf te verwennen met een verse tonijnsteak met zoete aardappel en empanadas(een soort in deeg gevouwen gebakken hapjes) met een mosterdsaus, verrukkelijk!

Nu sterren kijken!!