Copacabana, friends come and go

22 okt

Gister lekker bij de Mexicaan gegeten voor nop. 20 euro voor 2 personen, grote schotel met alles erop en eraan, 3 glazen wijn, en omdat we nog honger/trek hadden nog een extra gerecht besteld om te delen. Op de heenweg een taxi genomen die ons geript heeft voor 5 euro 5 minuten rijden, normaal is dat 2 euro. Maar, waar hebben we het over, een paar euro, toch, het klopt niet helemaal. Hij zei dat het druk was en hoger tarief. Maar we wisten niet goed waar en hoe ver het restaurant was en of het veilig was. Bleek uiteindelijk niets aan de hand en in de buurt van waar we al geweest waren. Kortom, de terugweg lekker gelopen.

M'n telefoonhoesje viel letterlijk uit elkaar vandaag dus heb even een nieuwe gekocht op straat voor 4 euro. Heel relaxed!

Vanmorgen zijn we eerst voor verse sinaasappelsap gegaan om op te starten. Gotta keep the blood sugar level running, anders ben ik snel geprikkeld. Allebei lekker 3 glazen genomen. Op straat gekocht bij een heel schattig opa en omaatje die de sap zelf met een pers uitpersten. Dat was zeer verfrissend! Daarna bananen gekocht als ontbijt, 1 peso voor 2 bananen, 10 cent,

Vervolgens bedacht ik me geen regenbroek te hebben. Er is hier een straat waar je alleen maar outdoorwinkels hebt. Zo is alles geconcentreerd hier, alle kappers bij elkaar, luierverkopers, servettenverkopers, etc. Grote winkels bestaan hier niet. In die outdoor winkel hangt heel veel, een soort Bever op kleine schaal. De helft is nep, de andere helft echt. Ik heb een North Face regenbroek gekocht voor 35 euro. Prima ding. Nep dus ;). Als ik maar droog blijf als het regent.
We hebben er ook twee kommen en twee plastic mes/vork/lepel-in-één setjes gekocht zodat we niet meer om een bord hoeven te vragen in het hostel. Zo kan ik elke morgen m'n havermout met cacao nemen! Ik merk echt dat dit m'n lichaam ten goede komt. Als ik dat eet voel ik de kracht in m'n lijf beginnen met stromen.

We zijn tevens langs de witch market gelopen. Je kan daar Lama foetussen kopen. Mensen hier geloven dat als je die offert, dit geluk brengt. Als dit een effect zou hebben denk ik zelf dat het eerder karma teweegbrengt, waarin je in een volgend leven als lama foetus uit de baarmoeder zal worden getrokken, langzaam dood bloed en dezelfde pijn zal ervaren.
Je kan hier ook 'love potions' kopen, soort voodoo poppetjes, veel gezonde kruiden, hoefijzers, etc. Ook verschillende sprays zijn er te koop die een bepaald effect hebben. Bijvoorbeeld eentje die je over je partner heen sprayt zodat hij/zij niet vreemd gaat lol!

Omdat ik de kommetje heb kunnen kopen in de stad kon ik net mijn havermout weer nemen vlak voordat we weg gingen. Nu zitten we in de bus naar Copacabana, een stadje dat tegen het Titicacameer gelegen is. Dit is ook weer op hoge hoogte. Precies weet ik maar zal ongeveer 3500 meter zijn.
Achterin de bus zitten twee Engelsen, ook broer en zus voor 3 weken op reis haha. Straks even vragen of ze wat willen eten samen. We hadden het idee dat ze wel relaxed waren.
De bus heeft geen toilet dus ik hoop dat ik het ga uithouden de komende 4 uur.... Wel genoeg tijd voor het schrijven van m'n dagboek!

Stephanie, die ik ontmoet heb in Chili, zit nog 14 uur van mij verwijderd in Sucre, Zuid Bolivia, en zal een dezer dagen ook verder naar het noorden trekken, of waar dan ook heen. Ik mis haar best een beetje. Ze was heel goed gezelschap, super gelachen met haar. Dit heb ik niet met veel mensen. Zeker als je een week met elkaar optrekt en de energie is nog steeds goed. Ik leef met de dag dus we zullen wel zien.

Elke dag kom je nieuwe mensen tegen, en elke dag, of om de zoveel dagen, neem je weer afscheid van bepaalde mensen. Vreemd is dat... Soms denk ik met plezier terug aan de momenten die ik beleefd heb met de mensen die ik op de reis heb ontmoet... De momenten dat je zoveel lol had, en de dingen vanzelfsprekend waren, zonder een ego dat ertussen komt. Dat je de connectie voelt en alleen maar blijdschap ervaart.

Ik denk er nog aan een maat te bezoeken in Frans Guyana waar ik het heel goed mee kon vinden op Paaseiland, of een bezoekje te brengen aan Suriname, waar ik mogelijk Surinaamse vrienden uit NL kan bezoeken als ze daar zijn. Immers ben ik lang op reis en relatief dichtbij.
Ik denk nu ook aan twee leuke Duitse dames die ik heb ontmoet in Uyuni. Elke stop tijdens de trip kwamen we ze weer tegen en waren de hele tijd vrolijk. Als ik ze voor me zie, zie ik alleen maar lachende gezichten. Ik voelde een fijne band, en zij nemen precies dezelfde route als wij. Ik hoop ze weer te zien in Copacabana.

Toevallig kwam ik gister in La Paz, een stad van een paar miljoen mensen, een meisje tegen waarmee ik een kamer heb gedeeld in San Pedro, heel apart en verbaasd elkaar te zien. Zij had een aandacht vragende uitstraling en manier van doen waardoor ik het niet heel erg vond om elkaar gedag te zeggen in Chili, maar zo zie je dat je elkaar toch nog tegenkomt haha. Zij deed onder andere midden in de nacht in Chili ineens het licht aan toen alle andere 4 mensen al aan het slapen waren omdat ze iets niet kon vinden in d'r tas. Moet je echt niet proberen bij me, schoot uit m'n panty en zei haar dat ze maar een klein lichtje moest gebruiken. Dat was nogal shocking voor haar, ze voelde zich gekwetst, maar begreep niet dat ze zelf de situatie veroorzaakte. De andere dames in de kamer waren de volgende dag nog steeds verontwaardigd door haar gedrag omdat iedereen al lag te slapen en wakker werden daardoor. De volgende dag vond ze contact moeilijk maar ik deed niets anders dan vrolijk en aardig tegen haar. Dat kon ze niet goed plaatsen, maar ik laat m'n humeur niet verpesten door zulk gedrag, althans niet voor lang :). Ik uit mezelf direct maar laat het daarna weer los en is het bijna weer zoals daarvoor. Althans, je weet hoe iemand in elkaar zit, en heb je dan niet echt meer behoefte aan contact.

We rijden nu in Westelijke richting, en aan mijn rechter hand zijn prachtige hoge bergen te zien met besneeuwde toppen, lijkt een beetje op een beeld zoals je de Himalaya voor je ziet.

Aan de linker kant zien we nu na twee uur rijden een heel groot meer, lago titicaca, en daarachter weer die prachtige met sneeuw bedekte toppen! Heerlijk om straks lekker m'n spulletjes in de kamer te zetten, even uit te rusten of wat te eten.

Zojuist zijn we een pondje over gegaan. De bus ging op een apart bootje, paste maar net, en de mensen namen een kleiner bootje naar de overkant. Echt leuk om mee te maken.

Een leuk feitje. Er zijn hier vorige week verkiezingen geweest. En raad eens wat de opkomst is.... Iedereen stemt hier! Waarom?? Een dictator die toch wel de macht krijgt heeft natuurlijk geen zin om te stemmen. Als je hier niet stemt mag je een maand lang niet bij je geld op de bank!! Je krijgt een papiertje na het stemmen waarop staat dat je gestemd hebt, waarmee je naar de bank kan gaan als je geld wilt opnemen.

Het is overigens frappant maar de wegen zijn hier gloednieuw en goed! Daphne zei net nog dat ze beter zijn dan in België. Dat maakt de keuze makkelijk als je bussen hebt waarmee je Business class kan reizen voor een prikkie. Het enige is dat je wat geduld zal moeten hebben want de reizen kunnen wel lang zijn.

Aangekomen in Copacabana, zoeken zoeken en lopen lopen op zoek naar een hotel of hostel. Daf was er al klaar mee, ik voel me topfit. 3800 meter hoogte. Komen we bij de 2e hostel aan...ook vol. De eerste probeerde ons te rippen voor 36 dollar. De tweede stuurde ons naar het duurste hotel van Copa....nou ja...100 pp voor 1 nacht. Dat is 10 euro pp. Voor Boliviaanse begrippen veel geld, maar in dit geval de beste koop die we hadden kunnen hebben.

Super geslapen, klokje rond. Hele dag chill gedaan, veel geshopt, cadeautjes voor thuis, en op een dakterras gegeten met uitzicht op Titicaca meer! Morgen naar Isla del Sol!