Pisco Elqui, Calama, San pedro, fieldtrips :)

Zojuist aangekomen in Pisco Elqui. Indertijd heeft het dorp zijn naam veranderd om meer bezoekers te trekken. In de omgeving van het dorp worden veel druiven geteeld en Pisco gebrouwen, een heel smerig drankje, gefermenteerde wijn. De Chilenen zijn er gek op en gebruiken het tevens om een ander drankje te maken, Teremoto(vertaald: aardbeving), en ik weet waarom ze dat zo noemen.... Ze doen een vingerdikte grenadine op de bodem, schenken de wijn erop, en doen twee bollen (hele
zoete) roomijs in de drank. Mierzoet, kan je je voorstellen....

De rit hierheen is zo'n 2 uur maar de moeite waard vind ik. Ik heb even een stukje omhoog moeten lopen vanaf de bushalte maar ik zit perfect! Ik wist nog niet waar ik terecht kon omdat de reisgids slechts enkele alternatieven bood die of een siësta hadden of me op een of andere manier niet interesseerden. Ik besloot een stukje verder omhoog te lopen, iets meer uit het 'centrum' en kwam Cabañas tegen. Ik heb nu een eigen bungalow met eigen douche, eigen keuken, een tweepersoons bed, met eigen veranda en uitzicht over de bergen en vallei. Super dus!

Morgenvroeg wil ik naar Cochiguaz lopen, een 'new age'-dorpje nog dieper in de Vallei en heel dichtbij de Argentijnse grens. Nog iets verder, als ik het red, is Laguna Verde, de Groene Lagune, en het lijkt mij voortreffelijk om daar een duik in te nemen. Echter vanaf Montegrande naar Cochiguaz is al 14 of 19km lopen... Het boek zegt 14, maar zag net een bordje met 19.... In dat geval red ik het niet naar de Lagune die wel op mogelijk 25 km afstand ligt, en het is hier stikheet, vol cactussen en geen wolkje aan de
lucht. Als ik in Cochiguaz ben aangekomen zal ik beslissen om door te gaan of om te keren... We zullen zien.

Verder heb ik gister havermout en cacaopoeder gevonden. Zonder suiker gelukkig, want ze donderen hier overal suiker doorheen. Als
ik zeg dat ik geen suiker in m'n thee hoef staan mensen me echt aan te kijken of ze water zien branden en scheppen ze zelf 3 flinke theelepels in de thee. Dat doen ze ook als ik zeg dat ik geen brood eet(soms ontkom je er niet aan) en geen melk drink omdat dit niet gezond is. Sommigen zeggen zelfs dat ze 3x per dag wit brood eten....
.....

Heerlijk gegeten in een Restaurantje in Pisco Elqui. Echter, het voelt wel weer een beetje apart om alleen in een restaurant te zitten, met een aantal mensen om je heen die met elkaar zijn. Het is alsof je op je eten aan het wachten bent, en bij wijze van spreken je tijd probeert te verdoen door met een rietje in een glas te roeren. Wat mij betreft kook ik de volgende keren gewoon weer zelf. Het is oké om alleen te zitten, en ik wordt er niet zenuwachtig van maar het is een beetje zinloos als je het niet leuk vind. Ik had liever zelf iets gekookt en lekker op m'n eigen veranda bij volle maan met vogel en insecten geluiden m'n hapje gegeten.
In het restaurant bestelde ik een heerlijke salade met artisjok(wel een beetje weinig voor een maaltijd, 10 happen), kappertjes en yoghurtsaus, plus met schil gebakken aardappeltjes, en een verse ananas shake. Je gaat afrekenen en er wordt 10% bijgeteld op de rekening voor service. Vaak doen ze dat hier. Er staat dan bij: Admicion sugura. Soort van zekerheid van fooi. Achterlijk toch... Ik geef liever fooi, en eigenlijk altijd, maar dan wanneer ik het iemand ook echt gun. Of als het eten erg goed is. Het aparte verhaal is dan nog dat je 9500S betalen moet, er 10% bij wordt geteld en je uitkomt op 10.500S, een aparte rekensom. Volgens mij heeft ze nooit op school gezeten of is dit manipulatief. Het gaat dan niet om het bedrag maar om het principe. Ik heb er geen aandacht aan geschonken, betaald, en naar de bungalow gelopen.

Er hangt in dit dal een hele rustgevende energie, het voelt echt alsof dingen van je schouders afglijden. Ik zou hier makkelijk een week kunnen zijn. Een soort van zachte deken van liefde die over je heen komt. Heel fijn!

In dit dal, Elqui Valley, is in 1997(?) een object, mogelijk satelliet(niemand weet wat precies), neergestort. Dit is in de avond gebeurd. Toen de mensen uit het dorp de volgende morgen vroeg gingen kijken, was de plek waar het object was neergekomen volledig schoon, alleen een groot gat. Geen stukje materiaal meer te vinden. De mensen spraken over dat er 's nachts 'Men in Black' heen waren gereden die alles weg hadden gehaald.
......

Ondanks een gigantisch bed, goede kussens, een rustige omgeving, heb ik dus kalote geslapen... Veel dromen over allerlei achtervolgingen nadat spullen waren gestolen enzo. Ik kon het dus ook niet opbrengen om 7:00 op te staan voor de wandeling, dat werd 9:00. Pff wat een angsten in mijn lijf zou ik zelf constateren. Die moeten eruit vind ik. Daarom ben ik van plan in Peru een aantal Ayahuasca of San Pedro ceremonies te doen om daar beter inzicht in te krijgen en te verwerken.
.......
Vanmorgen ben ik iets later opgestaan dan gepland. Ik ben om
10:00 de deur uit gelopen. Ik moest eerst nog naar Montegrande, en wilde vanaf daar nog 19km naar Cochiguaz. En ik had het idee, als ik dan daar aankom wil ik een plons maken in een of andere oase!
Het eerste stukje heb ik maar de bus genomen om het wat makkelijker te maken anders zou ik het mogelijk niet eens redden, en het stuk over de geasfalteerde weg lopen is nou niet echt spannend... Ja hoor, de bus kwam precies aanrijden toen ik aan kwam lopen. Ik was het eigenlijk niet van plan maar besliste dit puur in het moment.5 minuten met de bus scheelde mij zeker een half uur lopen in de hitte.

Ja het was echt stikheet!! Gelukkig had ik mezelf goed tegen de zon beschermd, gedroogde vijgen, waterrijk fruit en 3 liter water mee! Na een paar honderd meter begon ik al aardig te zweten en kreeg al dorst. En dat was pas het begin...

Na 7 km, in plaats van een mooie tocht langs de rivier, over stenen en tussen het groen, moest ik het hele stuk over een onverharde weg lopen omdat al het land om de rivier heen privé eigendom is. Wel met uitzicht over de vallei en midden in de Andes dus er was genoeg te zien.

Er kwam een grote vrachtwagen aan en besloot hem te vragen om een stukje mee te rijden. Hij stopte en ik ben zo'n 5 minuten met hem mee gereden tot waar hij moest zijn. Dat scheelde mij dus zo'n 30 minuten lopen.

Daarna ben ik niemand meer tegengekomen en heb het hele stuk gelopen naar Cochiguaz. Een new age dorpje midden in de Andes, misschien 30-40km ten westen van de Argentijnse grens. Als je vanaf daar doorloopt in oostelijke richting kom je een heel eind tot de grens.
In het dorp waren allerlei reiki healers, en zelfs een Spa met een zwembad vol kristallen die een reinigende werking hebben op je lichaam en geest. Heel geinig maar ik heb besloten niks te doen. Het leek overigens wel uitgestorven want heb maar 2 mensen gezien in het hele dorp, en 2 toeristen.
Ik zag het bordje naar Rio Magico. Dat was op privé terrein maar ik ben er gewoon op gegaan. Er kwam een grote herdershond naar me toe. Als ze je wat willen doen zijn ze natuurlijk altijd sneller maar ik blijf altijd heel rustig en laat geen angst zien, dan doen ze niks. Deze bleek een schat van een beest, kwam even gedag zeggen en snuffelen haha.
Ik liep door, verder richting de rivier en kwam in mijn oase terecht, helemaal beschut tussen de bomen een prachtig riviertje met een gedeelte waar je kon badderen. Maar het water komt rechtstreeks van de berg waar ijskappen zijn, op hoge hoogte, dus het was super koud!!! Toch ben ik er even helemaal in gegaan maar gelijk weer uit haha. Waarschijnlijk kon je het water gewoon drinken maar had m'n eigen water al mee.

De weg terug was iets makkelijker, licht bergafwaarts, en kwam weer halverwege een auto tegen die stopte en vroeg of ik mee wilde rijden. De mensen zijn hier zo super aardig in Chili! Vooral als je net even buiten de stad komt zegt iedereen je gedag en ze maken een praatje met je. Maar ook in de stad zijn de mensen veel meer ontspannen dan in Nederland. Mensen haasten zich ook niet, maar in de stad houden ze er wel van om 100x op de toeter te drukken terwijl het stoplicht gewoon op rood staat, beetje dom haha. Dat stoplicht gaat echt niet op groen omdat je toetert.

Morgenavond heb ik een vlucht van 1,5 uur naar Calama, naar het droogste deel van de Atacama woestijn. Veel mensen nemen vanaf waar ik nu ben de bus van 14 uur lang, maar dat wil ik zoveel mogelijk vermijden omdat ik dan vermoeid aankom. Daar wil ik in de middag een tripje maken naar de grootste kopermijn van Chili. Dezelfde dag wil
ik reizen naar San Pedro de Atacama. Daar is heeeeel veel te doen, zoals geisers kijken, natuurparken, warmwaterbronnen om in te chillen, sandboarden, Valle de la Luna, etc. En daar zijn ook heel veel reisgenoten. Daar vermaak ik me waarschijnlijk wel. Mogelijk ontmoet ik daar een piloot die een sportvliegtuig heeft en neemt hij me mee voor een leuke vlucht! Hij weet al dat ik kom maar we hebben elkaar nog niet gesproken. Dit ging allemaal via via. Haha ik bedenk me ineens day er 20 jaar geleden een krant was, een gele, die heette de ViaVia, nu is er Marktplaats.
Daarna maak ik op 15 oktober de reis naar Uyuni om op 17 oktober Daphne, mijn zus, op te halen van het vliegveld.

---