Telescoop in de woestijn!

Wat een geweldige familie waar ik ben gebleven. Ik werd overal mee naartoe genomen, hadden alle geduld om van alles uit te leggen als ik het in Spaans niet begreep, ik mocht mee eten, werd op feestjes uitgenodigd, etc. Alles mocht wijken voor mijn bezoek. Dat noem ik nog eens gastvrijheid.

Ik had Delfts blauw molentjes meegenomen om kado te geven, had edelsteenhangertjes voor Brenda en Katty meegenomen, en ik heb een mooie bos witte rozen gekocht voor de vrouw van Walter, die smolt helemaal!
--

Tsja, dat is Zuid Amerika... En in Zuid Amerika moet je geduld hebben. Ik zit in de bus voor een 6 uur lange rit een stukje noordelijker. . We zijn nog geen 5 minuten onderweg in een tergend traag tempo, en de bus staat alweer 25 minuten stil. Geen idee wat er aan de hand is. De buschauffeur heeft het aardig naar z'n zin want hij is aan het lachen en praten met collega's van andere bussen op een ander station. Ik zit wel echt heel comfortabel helemaal vooraan met een panorama view dus ik kan lekker genieten onderweg.

10 minuten later...nog steeds wachten... We zijn de straat van het centrale busstation nog amper uit...

Weer 10 minuten verder. Geen enkel teken van leven...

Ja daar gaan we!

Oh nee toch niet. Bus rijd weer achteruit. Tumult in de bus, mensen beginnen zich te roeren en raken geïrriteerd.
--
Das lekker, nu lijkt het erop dat de bus terugkeert naar het busstation. Ik hoop het niet...
--
Dat was een leuk rondje. Bus vertrekt 7:40, en het is nu 8:38. We staan weer voor het centraal station...
--
We gaan rijden, en we rijden de file in hahaha wat is dit joh! Ik wil niet weten hoe het straks is als ik van San Pedro de Atacama door de Andes/woestijn naar Bolivia moet reizen. Je moet daar ook de grens over. Ik heb gehoord dat het meevalt als je Bolivia in moet, maar dat als je vanuit Bolivia maar Chili wilt, al je tassen open gaan. Daarna alles weer in je tas moet dat eruit is gegaan. En dan de douane tegen je zeggen dat je een beetje moet opschieten met inpakken haha.
--
Op Isla de Pascua waren twee Zweedse gasten die met een zeilboot, al een jaar lang de oceanen trotseerden. Zij zijn vanuit Zweden, langs de kust van Europa, naar Zuid Afrika gevaren, naar Kaap de Goede Hoop. En vanuit daar richting zuidelijkste puntje Argentinië, door naar boven langs de kust van Brazilië, door de Caribische zee, door het Panamakanaal, de Stille Oceaan over naar Paaseiland.

Ze zaten al 2 maanden vast op Isla de Pascua. Twee dagen nadat ze waren aangekomen was hun schip gezonken toen ze voor de kust lagen!!! Serieus, je bevaart alle zeeën, trotseert alle gevaren en stormen op de oceanen, en dan lig je in de haven, en dan zinkt je boot. Ze waren er nog wel bij toen het gebeurde maar ze konden niet meer hun spullen redden. Ééntje kon nog net even de boot in om iets te pakken........z'n parachute whahahaha!!! Volgens mij heb je die niet nodig op een boot lol!

Als je in de supermarkt al niet meer kunt krijgen dan bananen, ui, knoflook, pepers en tomaten, dan lijkt het me al heel lastig ergens een nieuwe boot vandaan te halen, laat staan te overleven op een duur eiland als je al je overlevingspakketten op je boot hebt liggen, zoals hengels om mee te vissen, etc. Ze waren nu extra geld aan het verdienen zoals schilderen van huizen op het eiland, klussen, om een nieuwe boot bij elkaar te sparen en verder te gaan. Het lijkt mij dat dit nogal wat kost. Minimaal 50 ruggen plus nog alle apparatuur. Een goed kompas kost al een vermogen. Ze wilde eigenlijk nog 4 jaar doorvaren. Is het dan niet lonender om je oude boot van de bodem op te laten hijsen? Afhankelijk van hoe diep deze ligt. Als je pech hebt gaat de zeebodem vrij rap omlaag zo midden op de oceaan en zit je gauw op 200 meter of dieper. Met die opgeviste boot wil je misschien ook niet meer verder...
----

We rijden nu verder in noordelijke
Richting, veel wegwerkzaamheden dus de nodige vertragingen onderweg. Aankomst om 14:00 zal wel 16:00 worden is mijn idee. Het landschap is echt ontzettend woest en gaaf om te zien. Ik heb het best naar m'n zin, want er is van alles te zien en er gebeurt ook van alles. Ik vergelijk de reis even met de man die rechts van mij zit. Hij reist van Chíloé naar Arica. Hij werk in Arica en heeft zijn familie bezocht in zijn geboorteplaats en is 4 dagen onderweg. Ik vroeg hem of hij moe was. Nee hoor zei hij haha. Ik weet dat als je vanuit het Lake District komt je heel veel pondjes moet pakken en soms wel een dag onderweg bent met een boot. Dat tikt behoorlijk aan.
-
Het is wonderlijk.... We rijden nu achteruit op de snelweg.... Afslag gemist hahahaha
-
Naarmate de bus verder in noordelijke richting rijd, zie ik de omgeving veranderen. Van hoogland, kaal/koud met grasland en wat struiken/lage boompjes, naar een gebied met veel bloementeelt, naar heide gebied met bloemen, agave, en af en toe een cactus, naar een gebied met steeds meer cactussen en hoge bergen met mist vanaf een bepaalde hoogte. Ik zie veel grote roofvogels en gieren in het landschap. Ik hoop ook de komende week weer mooie veren te vinden voor op mijn Native American shield ter herinnering aan de reis. De bus rijd nu langs de kust. Het begint ook steeds warmer te worden. Ik heb het idee dat er ook slecht geventileerd word want ik begin een beetje slaperig te worden. Af en toe stoppen we voor een aantal mensen in en uitladen voor hooguit een minuut. Intussen komen dan verkopers van "empanadas, frutas, bebidas" op de bus en stappen dan weer uit.

De wegen zijn hier enorm goed, alles is tolweg. Om de haverklap weer nieuwe poortjes.
-
Pff nog 126 km! Het is pas 14:47. Het is stikheet in de bus en ik begin me de peentjes te zweten. Berg op, berg af. De panorama is leuk maar ik zit vol in de zon....

Er is hier overal grond te koop. Wie gaat er in godsnaam in een stoffige woestijn wonen!?

Het is 16:50, aangekomen in La serena, een drukke stad aan zee. Vertraging van bijna 3 uur dus... Ik ben een beetje op maar ik ga niet hier blijven. Gelijk de Andes in dan maar! Ik neem nog een bus om 18:00 naar Vicuna! Nu eerst een salade met lokale geitenkaas eten en een jugo Naturales van een lokale vrucht waarvan ik de naam niet meer weet :-)

Het was even zoeken in het stadje Vicuña maar ik heb een leuke guesthouse gevonden waar een ouder echtpaar de zaak runt. Een mooie binnentuin met een fonteintje. Ik heb vannacht heerlijk geslapen!! Gister was helaas een restaurant niet open waar ik graag heen wilde. In plaats daarvan kreeg ik het voor me kiezen. Het zag er leuk uit maar de eigenaren waren chago, en het eten smerig. Beef de Lomo, alias een rubberen schoenzool, a la pimiento, een pepersaus die 24 uur nog in je stront blijft hangen. De pimiento was ver te zoeken. Het leek wel een pakje pepersaus van Knor, maar dan nog erger. De ananas van de verse ananassap was niet rijp, daar begon het al mee. Het klinkt als klagen, dat wil ik absoluut niet, maar het was echt slecht. Vanavond ga ik wel bijnier beoogde restaurant eten waar ze onder andere quinoa, amaranth, en veel lokale kruiden gebruiken om de gerechten te bereiden. Eigenlijk kook ik het liefst zelf, maar dat kan hier niet. Dan weet ik wat er in het eten zit, met welk vet is gebakken, en in een supermarkt of lokale markt kan je alles vinden hier! Vanmiddag kocht ik gedroogde lokale vijgen, walnoten, rozijnen(ze hadden 6 soorten!!) en een grote zak vol met vers lokaal fruit. Ik heb vooral vruchten genomen die ik nog niet kende. Helemaal super! Ze hebben hier ook 'tuna', de vruchten van cactussen. Die zijn heel erg lekker en gezond.

Dinsdag 30 september

Ik kom net terug van een fiets tour door de vallei. Erg leuk om allerlei indrukken te krijgen van verschillende regio's. Ik merk dat de mensen in noord Chili iets minder open zijn dan in het midden van Chili. De mensen zijn hier iets harder. De temperatuur overdag is bloed verziekend heet, en 's nachts vriest het hier zowat!! De fles water die naast m'n bed stond wat net zo koud als water uit een koelkast. Afgelopen nacht is de beste nacht die ik tot dusverre heb gehad.

Vanavond ga ik naar een Observatory, sterrenwacht. Maar niet naar de toeristische, waar een gids elke dag hetzelfde riedeltje doet, maar bij de wetenschappelijke sterrenwacht waar onderzoek wordt gedaan. We krijgen van een wetenschapper rondleiding voor 2 personen van 19:30 tot 00:00. Een Engelsman die bij mij in het hotel zit vroeg of ik mee wilde. Het is wel 2x zo duur als de toeristische maar als daardoor de ervaring beter is(dat hoop je dan maar) maakt dat alles goed. Dit was één van de dingen die ik hier heel graag wilde doen! Die kan dus na vanavond van het lijstje.
---

De telescoop was een van de 7 grootste die voor publiek te bewonderen is, 44cm. De telescoop staat midden in de woestijn tussen de bergen op 1500 meter hoogte. Het was ook een hobbelige rit langs het ravijn, en de chauffeur had het gas er aardig op. Hij wilde graag zo snel mogelijk weer naar huis vermoed ik.

Er is daar geen licht van buitenaf en er staat onder andere op een andere berg op 2500 meter een telescoop van 10 meter! Dit is een van de grootste die er is. Dit zijn echter computergestuurde systemen die alleen maar data verzamelen en de mensen die daar werken hadden volgens deze wetenschapper geen enkel benul van hoe sterren en melkwegstelsels werken.

We hebben Star dust gezien. Een soort ring van een ster die vergaan is en enkel nog stof en gassen om zicht heen heeft. Je kan dit zien als een soort disk of ring met een zwarte kern.
We hebben de Maan gezien en foto's van kunnen maken door de telescoop heen, maar dat was niet makkelijk. Saturnus ook, deze ligt slecht 2 lichturen verwijderd van de Aarde.
En 200.000 lichtjaar verwijderd, verste dat met blote oog te zien is, 2 galaxies waarvan één genaamd 2070, ook wel Tarantula omdat het de vorm van een spin had. Deze ligt het verste weg, te zien met het blote oog, en is een soort wolk. Je kijkt dan dus 200.000 jaar terug, wat eigenlijk alleen nog maar gasvorming is. Het kan net zo goed zijn dat op dit moment al meerdere sterren en planeten ontstaan zijn en er bij wijze van spreken leven is op die planeten is maar wij dit pas over 200.000 jaar kunnen zien of dat ook daadwerkelijk in 2014 zo was.

Het verste wat wij konden kijken was 200 mln lichtjaar terug. Er wordt ergens anders een 42 meter L gebouwd maar die is nog niet af, allemaal data computer gestuurd. Je kan je voorstellen hoe groot die lens is!

---

Helaas, de pinautomaat is al 3
dagen stuk in het dorp dus ik moet vertrekken naar de stad. Een Engelsman waarmee ik gister ben gaan eten moest zelfs vragen hoe duur het water was anders zou hij niet uitkomen. Die man keek hem heel vreemd aan hahaha!